“Sevgi ve anlayış iki farklı şey değildir, bunlar aynıdır. Örneğin, oğlunuz sabah kalkıyor ve saatin geç olduğunu görüyor. Okula gitmeden kahvaltısını yapabilmesi için, kız kardeşini de kaldırmaya karar veriyor. Öyle bir durum oluyor ki, kız teşekkür edeceği yerde, ‘Git başımdan!” diye erkek kardeşini azarlıyor ve tekmeliyor. Bu durumda oğlunuz büyük ihtimalle öfkelenecek ve ‘Ben onu güzelce kaldırdım, ama o neden beni tekmeledi?’ diye düşünecektir. Mutfağa gelip size şikâyet etmeye gelebilir; daha da kötüsü, o da kardeşini tekmeleyebilir. Ancak, eğer bir önceki gece, kız kardeşinin çok fazla öksürdüğünü hatırlarsa, hasta olabileceğini fark edebilir. Belki de soğuk algınlığına yakalanmıştır ve bu yüzden böyle davranıyordur. Artık oğlunuz sinirli değildir. Tam o anda, içinde ‘budh’ (uyanma, bilme ve anlama) vardır. Anlamıştır, uyanıktır. Anladığınızda, sevmekten başka çareniz yoktur. Öfkelenemezsiniz. Anlayış geliştirmek için, tüm canlı varlıklara şefkatle bakmalısınız. Anladığınızda seversiniz. Ve sevdiğinizde, doğal olarak, insanların acılarını ferahlatabilecek biçimde davranırsınız.”Thich Nhat Hanh