•”AN”ı bir bardak olarak düşün.

•İçindeki suyu ise ZİHİN.

•Bardak su ile doldukça, otomatikman yerine başka su dolmakta her AN.

•Buradaki su ise ZİHİNİ ifade etmekte.

•Bardak doldukça suyun taşması ise ZAMAN ilüzyonunu oluşturmakta.

•Burada esas yaşanan durum ise şu;

•ZİHİN bardağı hiçbir ZAMAN farkedemiyor, hep devamlı dolup taşan su ile muhatap; yani ZİHİNLE.

•Aynılığı, gelip geçmeyeni göremiyor bir türlü. Yani Bardağı, AN’ı gelip geçmeyen başı Ve sonu olmayan ŞİMDİLİĞİ kaçırıyor hep.

•Suyun sürekli dolup taşması SÜREKLİLİK İLÜZYONUNU oluşturuyor.
(Yani ZİHNiN devamlı düşünüp şekil alması, yeni bir şen’de olması gibi;
(“O” her AN yeni bir Şen’de dir.)

•Hâkikatte bardağı boşaltırsan yani ZİHNİNİ, o zaman farkedersinki sadece bardak varmış. (AN) varmış.

•DOĞMADAN ÖNCEKİ VE ÖLDÜKTEN SONRAKİ HÂLSİZ HÂL.