Bu zamanda, evimize yakışmaz değil mi? Bilmemkaç inç led tv ile yer sofrasını aynı odada düşünmek zor değil mi? Haydi doğu batı sentezi bir oda hayali kurmanın zorluğunu geçtim, eklemleriniz bu sofrada yemeğiniz bitinceye kadar dayanabilir mi? Oysaki, dedelerimiz, ninelerimiz, hatta bazılarımızın anne ve babaları bu sofralarda diz çökerek, yada bağdaş kurarak yerlerdi yemeklerini. Hatta ve hatta şu an bazı şanslı arkadaşlarımız, böyle sofrada yemeklerini yiyor, sohbet ediyorlar. Ama modern çağın bir başka dayatması olan masada yemek yeme kültürü sayesinde bizler, eklemleri bükülmeyen koca kıçlı, koca göbekli insanlar olmaya zorlanıyoruz, farkındamıyız acaba? Masada yemek yiyen insanın midesine herhangi bir baskı olmadığı için, midenin elastik yapısı sebebi ile bir dünya yiyecek tıkıştırılır. Öyle ki, o insan oturduğu sandalyeden kalkıp koltuğa oturduğunda yedikleri neredeyse yemek borusuna çıkar. Mide gereken hareketleri yapamadığı için normalde mideyi 4 saatte terketmesi gereken yiyecekler birinci sindirim safhasını tamamlayamadığı için mideden bağırsağa geçemez. Kişi bu hal ile yatağa gider, uyur. Sabah, yorgun, moralsiz ve halsiz uyanır. Zihin uyandığı anda görülen kabusları ve kötü rüyaları sildiği için rüyalar ve kabuslar hatırlanmaz ama verdiği moral bozukluğı o gün kişiyi bırakmaz. İş verimi düşer, ailevi yada sosyal olumsuzluklar yaşar. Herkes için söylemiyorum ben bunu. Ben biliyorum, genelleme yapsam, birinin çıkıp “Fahri bey, biz masada yiyoruz ama gayet iyiyiz” diyebileceğini hesap ediyor ve genelleme yapmıyorum. Ben de masada yiyorum ve şu an kendimi de azarlıyorum. “Kültüründen neden kopuyorsun” diye. Yer sofrasında yiyen kişinin midesi zaten baskı altındadır. Çünkü vücut öne doğru eğiktir. Az bir yemek yediğinizde tıka basa doyduğunuzu hissedersiniz. “Göbeğinize vurup, ” elhamdülillah, amma da çok yedim” dersiniz. Elinizi yıkamaya gitmek için bir kalkarsınız, sanki az önce göbeğine vurup “çok yedim” diyen siz değilmiş gibisinizdir.